To jedna z najstarszych galerii sztuki w Polsce. Jej początki sięgają 1911 roku. W lipcu 1911 r. w dopiero co otwartym i jeszcze niewykończonym Bazarze Polskim przy Krupówkach otwarta została wystawa grafiki. Miała ona charakter konkursu, a jej organizatorem był łódzki przemysłowiec i mecenas sztuki Henryk Grohman, współtwórca działającego od trzech lat Stowarzyszenia „Sztuka Podhalańska”. 

Swoje prace wystawiło blisko trzydziestu artystów. Tak swoją historię rozpoczęła jedna z najstarszych galerii sztuki w Polsce, tym szczególniejsza, że właściwie działająca w małej wsi liczącej wówczas niespełna dziesięć tysięcy mieszkańców. Sala nad Bazarem Polskim wzniesionym staraniem założonej przez Władysława hr. Zamoyskiego Fundacji Kórnickiej od razu stała się centrum artystycznym. Tutaj swoje prace pokazywali m.in. Władysław Skoczylas, Wojciech Brzega, Eugeniusz Skotnicki, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Teodor Axentowicz, Xawery Dunikowski, Julian Fałat, Vlastimil Hoffman, Rafał Malczewski, bracia Pronaszkowie, August Zamoyski. Tutaj działał słynny Teatr Formistyczny Witkacego. Po II wojnie światowej wznowiono działalność wystawienniczą, kierownikiem sali w 1945 r. został artysta malarz Wojciech Fleck. Od 1951 roku salą zarządza Biuro Wystaw Artystycznych (filia CBWA w Warszawie), następnie delegatura BWA w Krakowie. W roku 1977 zostaje powołane Rozporządzeniem Wojewody Nowosądeckiego Biuro Wystaw Artystycznych w Nowym Sączu GALERIA w Zakopanem pod dyr. mgr Krzysztofa Kulisia, a Uchwałą Urzędu Marszałkowskiego z dnia 4 listopada 1999 r. utworzono Małopolskie Biuro Wystaw Artystycznych w Nowym Sączu GALERIA w Zakopanem. W roku 1968 szefową BWA zostaje Anna Waloch i prowadzi galerię do roku 2007, a latach 2007-2016 dyrektorem galerii była Anna Zadziorko. Galeria od razu włączyła się w nurt życia artystycznego Polski i szybko stała centrum ówczesnej awangardy. Do historii przeszły słynne Salony Marcowe, które zapoczątkowały w sztuce odwrót od okresu realizmu socjalistycznego. Szczególne znaczenie miały pierwsze z nich. Prezentowali się wówczas m.in. Maria Jarema, Tadeusz Brzozowski, Jan Lebenstein, Kazimierz Mikulski, Jonasz Stern, Jerzy Tchórzewski, Wacław Taranczewski, Aleksander Kobzdej, Jerzy Nowosielski, Teresa Pągowska, Jan Tarasin, Piotr Potworowski, Jan Cybis, Tadeusz Kantor, Henryk Stażewski. Tutaj też przez lata odbywały się Przeglądy Filmów o Sztuce, jedyny w Polsce festiwal filmów traktujących o artystach i ich dziełach. Galeria stała się ważnym centrum ekspozycyjnym na mapie Polski. Gościli w niej z wystawami indywidualnymi Jerzy Duda Gracz, Zdzisław Beksiński, Władysław Hasior, Jerzy Nowosielski, Zdzisław Beksiński, Jacek Waltoś, Stanisław Rodziński, Jerzy Bereś. Stałymi gośćmi są artyści zakopiańscy. Galeria prezentuje przede wszystkim współczesną sztukę polską. 

Tu odbywają się spotkania autorskie, pokazy filmów o sztuce, wieczory poezji oraz już od roku 1977 koncerty kameralne i okolicznościowe. Galeria organizuje również targi sztuki współczesnej.

1 stycznia 2001 roku utworzono Miejską Galerię Sztuki z siedzibą w Zakopanem ul. Krupówki 41, która została objęta Rejestrem Instytucji Kultury Miasta Zakopane i wpisana do Księgi rej. RIK 2/2001 prowadzonych przez Samorząd Miasta Zakopane. 31 lipca 2002 roku Rada Miasta Zakopanego uchwałą nr. XLIII/436/2002 nadała imię Galerii im. Władysława hr. Zamoyskiego. Z dniem 01.03.2016 r. zgodnie z Uchwałą nr XVI/252/2015 Rady Miasta Zakopane z dnia 18 grudnia 2015 r. nastąpiło połączenie samorządowych instytucji kultury - Biura Promocji Zakopanego oraz Miejskiej Galerii Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego w Zakopanem i utworzenie Zakopiańskiego Centrum Kultury. Dyrektorem Zakopiańskiego Centrum Kultury została Beata Majcher, natomiast Zastępcą Dyrektora ZCK ds. Artystycznych została Lidia Rosińska-Podleśny.

Ul. Krupówki 41