To najstarszy polski zespół jazzu tradycyjnego, powstał z inicjatywy Jana Kudyka. Zadebiutował w konkursie Amatorskich Zespołów Jazzowych Polski Południowej w 1962 r., w którym zajął I miejsce i zdobył nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. Rok później zwyciężył w kategorii zespołów jazzu tradycyjnego na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu. Zwycięstwo umożliwiło mu wyjazd na pierwszą trasę zagraniczną (NRD, Czechosłowacja i Austrii). Brał udział w krajowych i zagranicznych festiwalach jazzowych m.in.: Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w Warszawie, North See Jazz Festival w Hadze, Terragona Jazz Festival w Hiszpanii, Guiness Jazz Festival w Irlandii, Victoria Jazz Affair w Kanadzie, Silda Jazz Festival w Norwegii, Fuerventura Jazz Festival na Wyspach Kanaryjskich, a przede wszystkim – blisko 20 razy – na największym festiwalu jazzu tradycyjnego Dixieland Jazz Jubilee w Sacramento w USA, gdzie jest prawdziwą legendą.

Zespół występował z recitalami w radiu i telewizji, m.in. w programach Panorama Jazzu Polskiego – Jazz Band Ball oraz 30-lecie zespołu Jazz Band Ball Orchestra. Muzyka zespołu została zarejestrowana na ponad 30-tu kasetach, płytach analogowych i kompaktowych, wydanych w kraju i za granicą. W tym roku zespół został także laureatem plebiscytu czytelników miesięcznika Jazz Forum w kategorii zespół tradycyjny.
U boku JBBO występowało wiele wokalistek jazzowych, m.in.: Jolanta Borusiewicz, Lillian Boutte, Angi Domdey, Fiona Duncan. Ponadto zespół gościł na swoich koncertach i płytach wielu znakomitych jazzmanów, by wymienić takie nazwiska, jak: Kenny Ball, Acker Bilk, Gene Conners, Wallace Davenport.
Muzyka JBBO ewoluowała od mało zróżnicowanego dixielandu, do form bardziej złożonych. Z biegiem lat stała się bardziej swingowa, z rozbudowanymi improwizacjami i doskonałymi aranżacjami. W repertuarze zespołu, który bazuje m.in. na ponadczasowych standardach Duke’a Ellingtona i George’a Gershwina, znajduje się ponad 300 kompozycji – od nowoorleańskiej klasyki, poprzez swingowe i bluesowe standardy, utwory inspirowane polskim folklorem, kończąc na własnych „otwartych” kompozycjach, nie dbających o historyczną poprawność, które łączą ze sobą różne kierunki jazzowe.

Skład:
Wojciech Groborz – pf.
Wiesław Jamioł – dr.
Jan Kudyk – tr., voc., lider
Teofil Lisiecki – cb.
Jacek Mazur – cl., ten. sxf., voc.
Marek Michalak – tbn., voc.