23 STYCZNIA – 31 MAJA | HASIOR +
Galeria Władysława Hasiora, Jagiellońska 18 b
22 MARCA – 5 MAJA | SALON MARCOWY 2019
Józef Gielniak, Tadeusz Kulisiewicz, Władysław Skoczylas
Rysunek, grafika – Pomiędzy inspiracją a improwizacją.
W ramach tegorocznej edycji Salonu Marcowego 2019 wystawa pn. „Pomiędzy inspiracją a improwizacją” prezentuje twórczość trzech wybitnych artystów: Józefa Gielniaka, Tadeusza Kulisiewicza, Władysława Skoczylasa, których sztuka graficzna odcisnęła wyjątkowe piętno na wizerunku i poziomie polskiej grafiki ostatniego wieku. Katalog prezentowanych grafik i rysunków pozwala widzowi na czytelną identyfikację wspólnych źródeł inspiracji tych artystów i różnorodną formę ekspresji.
Kurator wystawy: Lidia Rosińska-Podleśny
Miejska Galeria Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego, ul. Krupówki 41
11 – 14 KWIETNIA | WARSZTATY FILMOWE
Warsztaty filmowe dla zakopiańskiej młodzieży prowadzone przez pedagogów PWSFTiTv prof. Zbigniewa Wichłacza i Józefa Romasza.
Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, ul. Chramcówki 15
13 KWIETNIA | KONCERT: MAREK NAPIÓRKOWSKI & ARTUR LESICKI “CELULOID”
Marek Napiórkowski i Artur Lesicki - czołowi polscy gitarzyści jazzowi, a także przyjaciele od lat dzieciństwa - po raz pierwszy w karierze nagrali płytę w duecie, formule wymarzonej, by w pełni ukazać ich wirtuozerię, a jednocześnie wydobyć to, co najpiękniejsze w muzyce Krzysztofa Komedy, Wojciecha Kilara, Andrzeja Kurylewicza, Andrzeja Korzyńskiego i Jerzego "Dudusia" Matuszkiewicza. Zestaw ponadczasowych kompozycji polskich mistrzów muzyki filmowej uzupełniają premierowe, autorskie utwory gitarzystów, utrzymane w klimacie, który najlepiej oddaje tytuł albumu: „Celuloid”.
„Celuloid” – choć nawiązuje do czasów, gdy wspaniałe polskie filmy powstawały głównie na taśmie czarno-białej – skrzy się kolorami. Większość partii zostało zarejestrowanych w całości na żywo z użyciem gitar akustycznych i klasycznych, zbudowanych przez najlepszych lutników na świecie. W nagraniach słychać też frapujące dźwięki gitary dwunastostrunowej, mini Martina, charango i gitar elektrycznych.
Płyta otrzymała nominację do nagrody FRYDERYK w kategorii Jazzowy Album Roku 2015.
Koncert towarzyszący Gali Wręczenia Nagród 22.Przeglądu Filmów o Sztuce
Koncert o godzinie 20:00
Miejska Galeria Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego, ul. Krupówki 41
fot. Rafał Masłow
13 KWIETNIA – 12 MAJA | HENRYK BURZEC – RZEŹBA
Henryk Burzec urodził się 21 lutego 1919 roku w Międzyrzecu Podlaskim, zmarł 31 października 2005 roku w Zakopanem.
Po szkole powszechnej ukończył trzyletnią rzemieślniczą szkołę stolarską w Brześciu nad Bugiem, a następnie w roku 1936 rozpoczyna naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego.
W zakopiańskiej szkole przyswoił sobie solidne podstawy rzemiosła rzeźbiarskiego.
Po zakończeniu wojny rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego profesorem rzeźby był jeden z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy prof. Xawery Dunikowski. Pod okiem profesora Henryk Burzec nie tylko miał okazję doskonalić swój kunszt rzeźbiarski, ale przede wszystkim rozwinął się i dojrzał artystycznie. Szczególnie nobilitująca okazała się współpraca z samym mistrzem Dunikowskim m. in. przy głowach wawelskich oraz przy powstawaniu Pomnika Powstańców Śląskich na Górze Św. Anny.
Po ukończeniu Akademii zamieszkał na Śląsku, gdzie w miejscowości Rydułtowy w ognisku plastycznym był instruktorem rzeźby.
W 1954 roku rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela rzeźby w zakopiańskim Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Jako nauczyciel w zakopiańskim liceum pracował przez dwa lata.
W latach sześćdziesiątych Henryk Burzec zajął się sztuką plenerową i wykonał kilka rzeźb dla Mielca: „Miotacz”, „Biegaczki”, „Lot”, „Radość życia”, „Tancerka”.
W latach siedemdziesiątych powstały kolejne plenerowe rzeźby żelbetonowe w Zakopanem: „Orbity”, „Baca” oraz „Pegaz” - płaskorzeźba na ścianie budynku UMZ. Z kolei w Łodzi powstały rzeźby plenerowe: „Owoc”, „Pocałunek”, „Taniec”, „Wakacje”, „Koszykówka” i „Wiosna”.
Począwszy od lat siedemdziesiątych Henryk Burzec wykonał w drewnie szereg rzeźb kameralnych, które prezentował w autorskiej galerii, prowadzonej przy ulicy Piaseckiego 14 w Zakopanem. Obecnie rzeźby te mieszczą się w MOK w Międzyrzecu Podlaskim.
Tworzenie było dla Henryka Burzca nie tylko wyrazem osobistej ekspresji artystycznej, ale także formą dialogu ze światem zewnętrznym. Miał szesnaście wystaw indywidualnych w Polsce oraz brał udział w dwudziestu siedmiu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Odznaczony najwyższą Złotą Odznaką ZPAP za szczególne zasługi dla sztuki oraz znaczący wkład pracy społecznej na rzecz artystów plastyków.
Wernisaż 13 kwietnia o godzinie 16.00.
Organizator: Zakopiańskie Centrum Kultury i CONNAISSEUR Salon Dzieł Sztuki
Komisarz wystawy: Lidia Rosińska-Podleśny
Centrum Kultury Rodzimej Czerwony Dwór, ul. Kasprusie 27, Zakopane
