W północno-wschodniej części Niziny Indusu, wzdłuż granicy indyjsko-pakistańskiej, rozciąga się obszar nazywany Pendżabem. Nazwa tej krainy wywodzi się z języka perskiego i oznacza „Pięciorzecze”. Pięć największych rzek regionu: Bjas, Ćenab, Dżhelam, Ravi i Satledź, płynie w dorzeczu Indusu. Od północy kraina sąsiaduje z Himalajami. Po indyjskiej stronie granicy przebiegającej przez Pendżab od 1947 roku znajduje się stan noszący taką samą nazwę jak cały region. Większość mieszkańców Pendżabu trudni się rolnictwem. Wśród uprawianych roślin dominuje pszenica. 

Pendżab jest regionem bardzo zróżnicowanym pod względem kulturowym. Przeważającą grupę religijną na tych ziemiach stanowią sikhowie, wyznawcy religii powstałej w Pendżabie w XV wieku. Poza nimi żyją tam także muzułmanie (zwłaszcza w pakistańskiej części Pendżabu) i hinduiści. Jak większość granicznych terenów, Pendżab stanowi barwną mieszankę religii i tradycji przenikających się wzajemnie. W tym wielokulturowym środowisku wykształciły się popularne dzisiaj w całych Indiach i poza ich granicami tańce: bhangra i giddha. Obecnie, te mające co najmniej sześciowiekową historię tańce, już w zmodyfikowanej formie, stają się częścią  kultury popularnej. Niezwykłe jest to, że towarzyszące rolniczym świętom bhangra i giddha święcą dziś tryumfy na całym świecie, tańczone przez przedstawicieli wszystkich kręgów kulturowych. 

Podczas tegorocznego MFFZG będzie można zobaczyć tradycyjny folklor Pendżabu. Przyjazd artystów jest możliwy dzięki istnieniu organizacji pozarządowej Shrusti Multicultural Centre, wspierającej działania zespołów folklorystycznych różnych regionów Indii, w tym także Pendżabu. Organizacja działa od 2005 roku i od tego czasu podejmuje rozmaite działania mające na celu promocję folkloru Indii i propagowanie idei miłości i przyjaźni ponad podziałami kulturowymi.